Georgie Beatnik

Afgelopen weekend was de grote platenbeurs in de Brabanthallen in Den Bosch, een walhalla voor de vinylliefhebber. Het leukste aan die platenbeurs is niet zozeer het vinden van die ene, al lang gezochte plaat, maar het vinden van platen waar je (ik) helemaal niet naar op zoek was. Platen waarvan je het bestaan niet eens wist. Zo heeft mijn zoon - een lid van de nieuwe generatie platendraaiers - een verzamelalbum vol songs van Mexicaanse bands gekocht, opnamen uit de jaren zestig, Mexicaanstalige covers - naast enkele originals - van bekende songs van onder andere The Troggs, The Kinks, Paul Revere & The Raiders, en The Seeds. Een plaat vol erg leuke muziek waar hij bij toeval op stuitte. 

Drie van mijn niet gezochte vondsten hebben de Beatnik-connectie. Met trots & blijdschap houd ik er hier twee omhoog, voor iedereen te zien, om af te ronden met een knipoog: 'Georgie Beatnik'.

Het zal niemand die mij kent verrassen dat ik een zwak heb voor de werken van de schrijvers van de Beat Generation. In 1958 bedacht journalist Herb Caen voor de volgers van de Beat Generation de naam Beatniks - een samentrekking van Beat en Spoetnik. Voor meer over Beatniks & Beat Culture, zie hier.

Ergens eind jaren vijftig, begin jaren zestig waren de Beatniks een aanwezigheid om rekening mee te houden. Het was zo rond 1959, 1960 in Amerika onmogelijk om nog nooit van de Beatniks, van schrijvers als Jack Kerouac, Allen Ginsberg of Babs Gonzalves, van muziek als bebop - een vorm van jazz vaak geassocieerd met de Beats -, boeken als Naked Lunch en On The Road, en literaire tijdschriften als Evergreen Review gehoord te hebben. Het gevolg van de alom tegenwoordigheid van Beatniks was dat ze overal leken op te duiken. 

Op de grote platenbeurs in Den Bosch vond ik de elpee Clay Tyson Digs The Beatniks van - hoe kan het ook anders - komiek Clay Tyson. Die plaat verscheen in 1969 en begint met het in 1960 op single verschenen komediestuk 'The Beatniks'. De humor is (uiteraard) gedateerd, maar nog steeds een grappig stuk om eens te beluisteren. En kijk naar die hoes, zo'n dikke Amerikaanse hoes, om in te lijsten zo mooi. 

Een tweede DB-plaat met een knipoog naar de Beatniks is Twist Party At The Roundtable van Carl Holmes & The Commanders uit 1962. Nee, het dansen van de twist associeer ik niet met Beatniks, in de verste verte niet. Het gaat dan ook niet op de muziek op dit album - overigens heerlijke muziek, niks mis mee, maar dit terzijde. De Beatnik-link is te vinden in de liner notes van Herm Schoenfeld. Naast dat Schoenfeld de Beats noemt in z'n hoestekst, is het vooral de stijl waarin hij zijn de plaat aanprijzende woorden heeft geschreven die aan de Beats doet denken. Schoenfeld:

Everybody's TWISTING!
Uptown, Downtown & Out-of-Town!
Everybody TWISTING!
Washington bureaucrats, Wall St. Bears!
Stouts & Thins & Hips & Squares!
The Proletariat. The Bourgeoisie!
The JFKers. The G.O.P.!
Aquanauts, Astronauts, Just Plain Joes!
Sheiks and Greeks and Eskimos!
Lieber & Stoller; Lerner & Loewe!
Gina, Sophia & Brigitte Bardot!
Big-Time Spenders. Money-Lenders!
Teetotalers & Elbow-Benders!
Hog Callers & Home Run Hitters!
Marlon Brando & Baby Sitters!
Beats & Beards & Buddist Cats!
(Layin' it down in Walk-Up flats!)
Rock & Rip & Rex & Rory!
Robert Stack & Victor Jory!
Dr. Kildare: "Diagnosis?"
Ben Casey: "Twist Psychosis!"
Everybody's TWISTING!
Wanna Make It? The Commanders Shake it!
Everybody's TWISTING!

Als dat geen ik-doe-eens-een-Beat-tekst van Herm Schoenfeld is, weet ik het niet meer. 

Zoals hierboven geschreven, is er nog een derde Beatnik-link te vinden in mijn DB-platen, maar die bewaar ik voor een later moment. Iets met niet al m'n kruit in één keer verschieten. 

Op de draaitafel ligt nu Bob Dylan, nog zo'n Beatnik-link. 

Voor ik afhaak voor dit moment, mag ik iedereen nog even aanraden om naar 'Georgie Beatnik' (1959) van Bobby and Billy te luisteren, dat kan hier.