aantekening #9100

Twee aanvullingen:

1. In 'Man (51) ontdekt muziek #1' schreef ik over het album Ha-Satan van Lookapony & hoe weinig mensen dat album kennen. Na het plaatsen van dat stuk, zette ik Ha-Satan nogmaals op. Bij track 3 kwam zoonlief binnenlopen, bleef even staan om goed te luisteren om. 'Dat is grappig, dit heb ik ook!' riep hij vervolgens uit.

Bijna niemand kent het album Ha-Satan van de Eindhovense band Lookapony, maar in huize Willems zijn twee exemplaren van die plaat te vinden (en nee, ons huis staat niet in de buurt van Eindhoven).

2. Wie Bob Dylans boek Chronicles vol. 1 heeft gelezen, zal zich vast nog de passage over Bob Dylans ontmoeting met Thelonious Monk herinneren. Voor wie het is vergeten, dit is wat Bob Dylan schreef: 'Monk played at the Blue Note on 3rd Street with John Ore on bass and the drummer Frankie Dunlop.

Sometimes he'd be in there in the afternoon sitting at the piano all alone playing stuff that sounded like Ivory Joe Hunter - a big half-eaten sandwich left on top of his piano. I dropped in there once in the afternoon, just to listen - told him I played folk music up the street. "We all play folk music," he said. Monk was in his own dynamic universe even when he dawdled around. Even then, he summoned magic shadows into being.'

In 1966 was Thelonious Monk in Nederland voor een of meerdere concerten. Kwee Siok Lan interviewde de pianist voor Wereld Kroniek. Het interview is te vinden in de editie van dat tijdschrift van 14 mei 1966:

Kwee Siok Lan: 'Kent u Bob Dylan, de folksinger en dichter, van wie zelfs wordt gezegd dat hij de grootste dichter is van deze eeuw?'

Thelonious Monk: 'Nooit van gehoord!'

Is Monks geheugen slecht? Is hij tegendraads? Of moeten we Bob Dylans Chronicles vol. 1 met een korreltje zout nemen? Antwoord op een briefkaart naar het bekende adres.

Meer over  Thelonious Monk en Bob Dylan staat hier.

* ~ * ~ *

Als jochie van een jaar of acht, negen bestond mijn gehele stripcollectie uit vijf albums van Asterix en twee van Suske & Wiske. Suske & Wiske vond ik niet eens echt geweldig, maar die albums van Asterix heb ik aan gort gelezen. Ik las ze zo vaak, dat ik precies wist welke grap op welke bladzijde staat. Ik kende die boeken van voor naar achter uit mijn hoofd en toch bleef ik ze iedere keer weer opnieuw lezen.

En altijd als mijn vader mij trof met mijn neus in Asterix, zei hij hetzelfde: 'ga toch eens een echt boek lezen.' Ik had een bloedhekel aan - zoals hij dat noemde - 'echte boeken'. 

Het is goed gekomen, ik ben eigenwijs gebleven en de stripcollectie telt inmiddels 1000+ banden & ook 'echte boeken' bleken uiteindelijk wel mijn interesse te hebben. Dubbeleigenwijs dus.

Tussen 1994 en 2007 publiceerde Erik Kriek tien afleveringen van Gutsman Comics, misschien wel het beste wat er in Nederland op stripgebied is uitgebracht. Neem nou het derde nummer in deze serie. Acht verhalen, variërend in lengte van één tot vijf pagina's en - behalve de titels - geen letter tekst. Kriek verstaat de kunst van het vertellen van zijn verhalen met niets meer dan zijn tekeningen en - met uitzondering van de kaft - alles in zwart-wit. Er wordt gerookt, gevloekt. Er is seks en muziek en piraten in deze Gutsman. O en Tigra - het liefje van Gutsman - gaat de ruimte in (of toch niet).

Het grote probleem is dat ik Gutsman Comics kan aanbevelen tot ik scheel zie, de kans dat je ze onder ogen krijgt, is helaas niet heel groot. De tien delen Gutsman Comics zijn - voor zover ik weet - niet meer nieuw te krijgen. Tweedehands natuurlijk wel, maar de vraagprijzen voor deze comics zijn werkelijk absurd. Je kunt mazzel hebben natuurlijk, zoals ik een paar keer heb gehad, dat je tegen een goedkoper exemplaar aanloopt, maar dat vergt wel een tijdsinvestering, vastberadenheid en doorzettingsvermogen. In mijn zoektochten naar Gutsman Comics heb ik inmiddels drie paar schoenen versleten. Een aardig alternatief voor de losse comics is het boek Gutsman Comics volume 1, een verzamelband waarin vijf van de tien delen zijn opgenomen. Dat boek is nog redelijk makkelijk te krijgen.

Veel beter zou het natuurlijk zijn wanneer de tien delen Gutsman Comics opnieuw uitgegeven worden, bij voorkeur als tien losse delen, maar in een mooi verzorgde verzamelband mag ook.

Welke uitgever durft het aan? Gutsman Comics van Erik Kriek verdient het om weer voor iedere stripliefhebber bereikbaar te zijn.

* ~* ~*

In 1995 verscheen het boek High Fidelity van Nick Hornby. Hoofdpersoon Rob Fleming - eigenaar van de Londense platenzaak Championship Vinyl - wordt door zijn vriendin verlaten waardoor hij in een crisis terecht komt. In de platenzaak praten Rob en zijn twee medewerkers over muziek en maken desert island-lijsten over van alles en nog wat, maar vooral muziek. 

Het boek High Fidelity is werkelijk briljant. Erg geestig. Zeker op mijn desert island top 5 boekenlijst. 

Vijf jaar na het boek verscheen de gelijknamige film met John Cusack in de hoofdrol en een erg geestige Jack Black als een van de twee medewerkers van Championship Vinyl. Absoluut een top 5 desert island film. De gelijknamige televisieserie uit 2020 is zeker ook de moeite waard (de musical uit 2006 ken ik niet en dat wil ik graag zo houden).

Even terug naar de film: bij een verhaal waarin een platenzaak een grote rol speelt en de bijbehorende liefde voor muziek van het scherm druipt, hoort een killer soundtrack. Die soundtrack is er en bevat songs van onder andere The Thirteenth Floor Elevator, Velvet Underground, Bob Dylan, Love, The Beta Band, Stereolab en Stevie Wonder. Een prima soundtrack. 

Er is echter - naar mijn smaak - altijd een probleem met deze soundtrack geweest: hoewel in 2000 ook op dubbelelpee verschenen (in een zeer beperkte oplage), is die soundtrack heden ten dage eigenlijk bijna uitsluitend op cd te krijgen. Niks mis met cd's, maar het vloekt wel met de liefde voor vinyl die in de film High Fidelity wordt tentoongespreid. Wie de soundtrack High Fidelity op elpee wil hebben - zoals het hoort - moet diep in de buidel tasten, als je al de mazzel hebt een tweedehands exemplaar tegen te komen. Dat schuurt.

Vandaag is daar verandering in gekomen. In het kader van Black Friday is de soundtrack van High Fidelity opnieuw op elpee verschenen. En ja, de platenkoper wordt heden ten dage misbruikt als melkkoe en nee, die nieuwe persing van de soundtrack van High Fidelity is niet goedkoop, maar laten we nou eerlijk zijn, de soundtrack van High Fidelity beluister je op elpee, niet op cd of streaming.

Voor de betweters & opletters: naar welk album knipoogt de hoes van de soundtrack van High Fidelity? Antwoord op een briefkaart naar het bekende adres. Uit de inzenders die het juiste antwoord weten te geven wordt een winnaar gekozen. De prijs: eeuwige roem.