Mister D.,
Terwijl ik dit schrijf luister ik naar wat opnamen van een van je recente concerten. Ik ben onder de indruk van wat ik hoor. All Along The Watchtower heeft in z'n concertversie nog nooit zo goed geklonken en dat terwijl de song toch sinds 1974 op je setlists staat. Misschien is dat het enige antwoord op de vragen van al die zeiksnor-journalisten die zich maar blijven afvragen of een muzikant na z'n dertigste verjaardag nog relevant kan zijn. Laat ze een recente All Along The Watchtower horen, dat zal ze de mond snoeren.
Het kan ook een andere song zijn van een van je recente concerten, genoeg mogelijkheden: Simple Twist Of Fate, Blind Willie McTell of It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry. Aan de andere kant: waarom de moeite nemen? Het volk dat al jaren roeptoetert dat het na je dertigste nooit meer wat is geworden, zal het nooit leren. Waarom daar nog energie insteken? Je schreef het zelf al, zo'n 60 jaar geleden, het stuk dat begint met:
are afraid of someone who is not
in step with them.
En - behalve in de titel - slechts één hoofdletter kent, in misschien wel de belangrijkste regels uit dat stuk:
misinterpreted, it will not change.
it will follow you the
rest of your life.
Er zijn weinig van je teksten waar ik zo aan hang als aan Advies for Geraldine on Her Miscellaneous Birthday, met name door deze regels. De contradictie in die regels, ze maken de dag rond & aangenaam, iedere keer wanneer ik ze lees of er alleen maar aan denk.
Vierentachtig! Het meest irritante aan zo'n leeftijd bereiken lijkt mij dat iedereen alleen nog maar wil praten over de fysieke ongemakken en het verleden, over de goede en slechte dingen uit je jonge jaren terwijl jij alleen maar die fysieke ongemakken probeert te negeren terwijl je plannen voor de toekomst maakt. He not busy being born is busy dying, ook als je 84 bent, toch?
Dus wat zijn de plannen? Tot en met september is er natuurlijk de Outlaw-tour met Willie Nelson. Maar daarna? Weer alleen op tournee misschien. Terug naar de opzet van de R&RW-tournee of iets nieuws? Behoren concerten in Europa nog tot de mogelijkheden? Misschien een tournee langs echt kleine zaaltjes?
De geruchten rond een tweede deel van Chronicles laat ik even voor wat ze zijn, daar ga je toch niks over loslaten. Maar hoe zit het met nieuwe muziek? Geen idee of je nog songs schrijft of niet. Ooit overwogen om een recent concert uit te brengen? Of misschien een compilatie van recente concertopnamen? Afgaande op de opnamen die circuleren van je concerten, is dit een goed idee. Bovendien, is dat niet wat je nu doet: de concertpodia afstruinen, je songs herinterpreteren, nooit stilstaan, maar altijd in ontwikkeling.
Mister D., ga niet stilzitten, wegkwijnen achter de geraniums, het past je niet. Een rusteloze ziel moet z'n lijf in beweging houden om die ziel te kunnen voeden. En wat je volgens het legioen interpreteerders ook allemaal geweest bent in de verschillende fases in je leven, is het enige dat je altijd was, bent en zult zijn een rusteloze ziel, een rusteloze zoeker naar nieuw, naar anders, naar schoonheid & waarheid, naar de schop onder de vette reet van conformisme & lamlendigheid. Wat je bent is de anti-Oblomov. Houd dat vast.
Doe Willie Nelson de groeten & laat van je horen, make some noise,
groet,
T.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten