aantekening #9063 [enkele maffe boeken]

Een dag of wat geleden schoof op mijn Facebook-tijdlijn een bericht voorbij waarin iemand het boek The Fan Man van William Kotzwinkle aanprees. Nou zie ik iedere dag wel enkele berichten op die tijdlijn voorbij komen waarin boeken worden aangeprezen, maar iets in dat ene bericht zorgde ervoor dat ik niet schouder ophalend verder scrolde, maar mijn nieuwsgierigheid naar The Fan Man stilde door het boek ergens online te bestellen. 

The Fan Man is een erg geestig boek, een boek waarin met een vette knipoog wordt gekeken naar het hippiedom. Het meest gebruikte woord in The Fan Man is 'man' als in:

'Terrific, man.'

'I just woke up, man.'

en:

'The guard, man, is scratching his head.'

Alleen op de eerste bladzijde tel ik al dertien keer het woord 'man'. En ja, op een gegeven moment gaat die overvloed aan 'man' irriteren, maar dat is goed, dat is natuurlijk het doel van die oneindige reeks 'man'-en. Het is deel van het verhaal dat Kotzwinkle vertelt, dat overdreven gebruik maken van de (stereotiepe) hippie-taal.

Het verhaal in The Fan Man is geestig en prima te volgen, zelfs het acht pagina's tellende hoofdstuk 21 waarin Kotzwinkle misschien net een stapje te ver gaat voor de toevallig passerende romanlezer. Ter illustratie hieronder de eerste bladzijde van dat 21ste hoofdstuk:

Misschien laat The Fan Man zich nog het best omschrijven als een maf-boek-verkleed-als-roman. Helemaal in mijn straatje dus.

Ik heb een zwak voor maffe boeken, boeken die net even anders zijn dan de doorsnee roman zoals die bij bosjes op de markt worden gegooid door uitgeverijen. Overigens niks mis met het niet-maffe boek, maar af en toe een beetje maf is goed.

Even tussendoor: zou Kotzwinkle voor zijn The Fan Man een boekje als The Hippy's Handbook van Ruth Bronsteen hebben geraadpleegd? Dat boekje bestaat uit drie delen, dat zijn achtereenvolgens - hoe kan het ook anders - Tuning In, Turning On en Dropping Out. Ieder deel is weer opgesplitst in een aantal hoofdstukken. Zo bevat dit boek onder andere lijsten met de films die iedere hippie gezien moet hebben, een who's who, adviezen over wat te doen als de geestverruimende drugs verkeerd valt en een modegids, en dat alles in 63 bladzijden. 

Ik kocht mijn exemplaar van The Hippy's Handbook een jaar of twintig geleden op een boekenmarkt. Achterin mijn exemplaar zit een A4'tje met getypte en handgeschreven aantekeningen dat de vorige eigenaar in het boek heeft achtergelaten. Dat blad maakt mijn exemplaar van The Hippy's Handbook voor mij nog aangenamer. 

Enkele aantekeningen op dat blad:

BE IN - hippy happening, demonstration of hippy solidarity kiss-in

THING - almost absessive involvement with something

BAG - He's in a Beatles bag, 'Papa's got a brand-new bag'

In de boekenkast op de overloop, boven waar The Hippy's Handbook staat, staan nog meer maffe boeken waaronder twee waar ik nu toch kort even aandacht aan wil geven. Om te beginnen het in 1973 verschenen boek Kif Kif van Ari B Hiddema. Althans, zo worden de naam van de auteur en de titel van het boek gegeven op de kaft van het boek. Volgens de titelpagina is de titel niet Kif Kif, maar Kief Kief en is de voornaam van de auteur niet Ari, maar Arie. Vreemd, dat verschil tussen kaft en titelpagina.

Kif Kif lezen is als een ritje in een achtbaan. Misschien kan ik dat het beste illustreren met een fragment uit dit boek. Onderstaande alinea staat op bladzijde 139 van Kif Kif:

O Jezus. O Gods gogggggód... Ooooooooo & J, K, M & iedereen heeft het door. Lult tegen me. Praat. Schenkt thee in. Wijn. Praat. Lult. Schimmen... verdraaid... vertekend.... maar áárdig & ik sta op. Kijk naar de hemel. Ongelóóóó óóó óóóflijk véél vallende sterren kan je hier zien / mag je een wens doen / maar WAT / Willemien / ik krijg het te kwaad! zeien in de goejje ouwe tijjjje in een toneelstuk...

Tot slot het boek l'angerie van Hans Clavin, net als Kif Kif verschenen in 1973. l'angerie is een boek met visuele poëzie. Dat betekent: weinig tekst, veel afbeeldingen. Helaas is het onmogelijk om een pagina uit l'angerie te scannen zonder de rug van het boek te breken, als voorbeeld van Clavins visuele poëzie en dus heb ik maar een foto gemaakt van een visueel gedicht en wel het visuele gedicht waarbij een nog in papier verpakt scheermesje deel uitmaakt van het gedicht. 

Ik had graag willen weten wie al die scheermesjes in al die exemplaren van l'angerie heeft geplakt. Ik kan het Hans Clavin [echte naam: Hans van der Heijden] helaas niet meer vragen, hij is in 2016 overleden in het mooie IJmuiden.