Brian Patten

De eerste zondag van augustus is al sinds jaar en dag de dag van de Deventer boekenmarkt & hoewel die markt sinds covid niet meer is wat 'ie ooit geweest is, was ik ook dit jaar weer op die eerste zondag van augustus te vinden in Deventer. 

Het beste wat je op een markt zoals de Deventer boekenmarkt kan overkomen is niet vinden wat je zoekt, maar vinden waar je toevallig tegenaan loopt. Ik was niet op zoek naar boeken van Brian Patten & misschien wel daarom vond ik zijn dichtbundel Notes To The Hurrying Man.

Ooit gehoord van Brian Patten? Vast. De kans is groot dat je - net als ik - de naam Brian Patten voor het eerst tegenkwam in het tiende deel van de serie Penguin Modern Poets. The Mersey Sound heet dat bundeltje, het bevat gedichten van drie Liverpool-dichters: Adrian Henri, Roger McGough en Brian Patten. Met dat boek in het achterhoofd, sprong de naam Brian Patten mij tegemoet vanaf de kaft van Notes To The Hurrying Man ergens op een kraam op de IJsselkade van Deventer, afgelopen zondag. 

Notes To The Hurrying Man verscheen in 1969 en is Pattens tweede bundel. Het lettertype gebruikt voor auteursnaam en titel op de kaft van het boek - inclusief omgekeerde Y in 'Hurrying' - schreeuwt eind jaren zestig. Achter de titel de foto van de auteur. Een jonge, de blik naar beneden gerichte Patten in gedachten verzonken. 

De jonge Patten op die foto heeft meer weg van een Amerikaanse folkzanger uit de eerste helft van de jaren zestig die platen maakt voor Elektra of Folkways, dan van een Brits dichter, eind jaren zestig. Hij heeft wel iets weg van een jonge Tim Buckley, David Blue of misschien wel Patrick Sky. 

Het gedicht 'Party Notes' uit Notes To The Hurrying Man begint zo:

The young pop-singers, newly mystical,
stand round smoking pot,
an ugly girl tinkles her bells wondering
about all that's not happened to her

Maken we ons niet allemaal - als de ugly girl uit Pattens gedicht - zorgen om dat wat ons nog niet overkomen is? 

De eerste paar woorden van het hierboven aangehaalde 'Party Notes' - The young pop-singers - is de enige verwijzing in deze bundel naar dat wat de jeugd anno 1969 meer dan poëzie bezig houdt: popmuziek, jazz, rock, folk. Vreemd. De kaft van Notes To The Hurrying Man schreeuwt jeugd en wie jeugd zegt anno 1969, zegt: sex, drugs and rock 'n roll.

En hoewel het er niet zo dik oplicht in de gedichten in Notes To The Hurrying Man, is de sex, drugs & rock 'n roll wel degelijk te vinden in deze bundel van Brian Patten.

De gedichten in Notes To The Hurrying Man zijn Brits, jeugdig rebels en 55 jaar na publicatie nog steeds aangenaam om te lezen. Mocht je ergens op een kraam op de IJsselkade in Deventer op een eerste zondag in augustus of bij enige andere markt, in een van de weinige antiquariaten die Nederland nog rijk is, op de boekenafdeling van een kringloopwinkel of desnoods online Brian Pattens Notes To The Hurrying Man tegenkomen, grijp dan je kans. Het is een bundel om in te verzuipen.