Thomas,
Bob Dylan is - na twee concerten in Amsterdam - weer vertrokken uit ons land. Net als de meeste Nederlanders, ben ik er niet bij geweest. Als dat me doorsnee maakt, doe ik iets fout.
Het zal je niet verbazen dat de reden waarom ik de concerten gemist heb, niks te maken heeft met zin, maar met kunnen. Meer hoef je niet te weten, het zal niks toevoegen. Alleen dit: ik was er niet en daardoor maak ik me zorgen doorsnee te worden. Een dertien-in-een-dozijn-brave-burger. Mijn lieftallige vrouw zegt dat dat onzin is. Ik doe mijn best haar te geloven.
Aan jouw kant van het land alles goed? Ik verlang naar de zee.
Terwijl ik je schrijf draai ik de eerste cd van Through The Open Window, het 18de deel van Bob Dylans Bootleg Series. De jonge Dylan. Heb je 'm al gehoord? Het loont de moeite (= kortste recensie ooit).
Soms is één song genoeg om een hele dag te vullen. Ain't No Grave van de jonge Dylan (Through The Open Window, cd 1, track 12) is daar een voorbeeld van.
In meerdere recensies van Through The Open Window kwam ik de vraag naar de toekomst van The Bootleg Series tegen. Daaruit blijkt maar weer dat de mensen niet meer weten hoe hun zegeningen te tellen & vooral bezig zijn met wat ze (nog) niet hebben. Het is de verzamelaarsziekte: alleen oog hebben voor wat er nog niet in de kast staat in plaats van genieten van wat er wel is.
Ik sprak laatst een man die vol trots vertelde dat hij - eindelijk - de eigenaar is van alle varianten van het album Hackney Diamonds van de Rolling Stones. Tientallen varianten zijn dat, begreep ik van hem, maar toen ik hem vroeg wat hij van dat album vindt, kon hij mij geen antwoord geven. Ondanks dat het vorige maand twee jaar geleden is dat Hackney Diamonds verscheen, had hij de plaat nog nooit gehoord. Zie daar: de verzamelaarsziekte in optima forma.
Ook ik ben een verzamelaar, maar zo hoop ik toch nooit te worden.
Zoals je weet kom ik regelmatig in kringloopwinkels. Wat ik sinds een tijdje doe, is allerlei verschillende edities van het boek 1984 van George Orwell kopen. Niet eens zozeer voor mezelf - althans dat is de Hema-rookworst die ik mezelf voorhoud - maar voor later: mocht het politiek nou echt fout dreigen te gaan in Nederland, dan ga ik die boeken uitdelen op straat.
Is dat ook verzamelaarsziekte? Ik verlang naar de zee.
Pas goed op jezelf,
groet,
TW
06 XI 2025
Tja, zo proberen artiesten geld te verdienen tegenwoordig: meerdere (dure) versies uitbrengen van dezelfde plaat. Taylor Swift is er ook rijk mee geworden.
BeantwoordenVerwijderenIk heb Dylan gezien in Brussel omdat ik altijd al het idee heb gehad dat de show die hij nu doet, het beste tot zijn recht komt in een theater.
En hij was goed en de band ook, vooral de drummer die My Own Version of You verrijkte met allerlei klappen en aanvullingen en accenten.
Dus ik ben blij ik ben gegaan, maar ik heb die Rough and Rowdy Ways Tour nu wel genoeg gezien. Als dit mijn laatste Dylan concert was, is het mooi geweest.
Groetjes en bedankt voor al je blogs, of ze nou Dylan zus of Dylan zo of yowza yowza heten.
😉😘
Ik zou zeggen begin vast met uitdelen van 1984, voordat het te laat is.
BeantwoordenVerwijderen