Mijn vrouw en dochter hebben een zwak voor oude foto's en ansichtkaarten. Lang heb ik dat niet begrepen, maar sinds kort heeft ook dat virus vat om me gekregen. Zo kocht ik onlangs bovenstaand fotootje. Het is vrij klein - 8,3 cm bij 5,5 cm - en niet helemaal scherp. Op de foto staan vier mensen zittend in het bos. Helemaal links op de foto een man met een gitaar. De drie dames naast hem hebben - net als de man - een witte bloes aan, waarvan twee met korte mouwen. In de rechter benedenhoek lijken wat spullen te liggen die het vijftal (de vier op de foto + de fotograaf) mee hebben genomen het bos in, maar wat dat is, is niet goed te zien. Aan een tak aan de boom helemaal rechts is een jas opgehangen. Geen idee wanneer of waar deze foto genomen is. Op de achterzijde van de foto staat alleen het nummer 36 en de naam van het bedrijf dat de foto ontwikkelde: Fotokino Voerman, Zwolle. Waarschijnlijk is de foto dus in de buurt van Zwolle gemaakt.
De man met de gitaar deed mij denken aan mijn vader. Mijn vader moet ongeveer van dezelfde leeftijd zijn geweest als de man op de foto toen hij gitaar speelde. In die dagen had mijn vader nog net zo'n bos donker haar als de man op de foto. Dar is nu weinig meer van over.In de verhalen van mijn vader over vroeger komt de stad Zwolle regelmatig voorbij. Zwolle was in zijn jeugd de grote stad op fietsafstand van het thuisdorp. Er bestaan soortgelijke foto's als bovenstaande van mijn vaders jeugd. Dat de man op de foto toch niet mijn vader is, weet ik door de gitaar die de man bespeeld. Mijn vaders gitaar was er eentje met twee f-vormige klankgaten in de kast, niet met een rond klankgat, zoals de gitaar op de foto.
Wat doet deze jongeman met zijn gitaar met drie dames in het bos? Onder de smoes van een 'gezellige picknick' een van de dames het hof proberen te maken?
De drie dames lijken niet alleen maar te luisteren naar het spel van de gitarist. De dame gezeten direct naast hem lijkt zelfs haar rug wat naar hem toe te keren. Zit ze al de hele tijd zo met haar rug wat naar de gitarist, of is dit ontstaan tijdens het aannemen van de pose voor de fotograaf?
De dame helemaal rechts lijkt haar handen voor haar mond geslagen te hebben. Bij een eerste blik op de foto vraag ik me af of ze een lach probeert te verbergen zoals je soms ziet bij mensen die zich schamen voor de staat van hun gebit. Pas wanneer ik wat inzoom op de foto valt me op dat ze wat in haar handen heeft.Iets te eten misschien? Niet waarschijnlijk. Eten in je mond stoppen doe je met bestek of - tijdens een picknick - met één hand, geen twee handen. Tenzij je iets aan het afkluiven bent, zoals een kippenpoot of een maiskolf, dat zou nog kunnen, maar ook dat lijkt me niet waarschijnlijk. Ze kijkt recht de camera in, de poseert voor de foto. Haar houding - handen waarin ze iets vast heeft voor haar mond - heeft ze aangenomen voor de foto. Dat wat ze voor haar mond houdt, wil ze op de foto tonen. Een logische optie zou een mondharmonica zijn. Met die mogelijkheid in het achterhoofd gaat de foto er ineens anders uitzien.
Zou het rechthoekige ding in de handen van de vrouw naast haar een stuk papier zijn met daarop de bladmuziek of mogelijk een te zingen tekst?
En hoe zit het dan met die vrouw naast de gitarist? Ik had het aanvankelijk niet gezien op het kleine fotootje, maar tijdens het door een vergrootglas staren naar de foto blijkt ze een mandoline te bespelen. Ze lijkt ook het meeste plezier te hebben in het samenspelen. Ze is de enige die haar tanden bloot lacht op de foto (al weten we dat van de mondharmonicaspeelster natuurlijk niet zeker).Zou de fotograaf ook een instrument bespelen? Zou dit een gezellig samenkomen in het bos van vijf jongeren zijn geweest om samen wat muziek te maken? Of maakt de fotograaf helemaal geen deel uit van de gelegenheidsformatie? Zou hij ingehuurd zijn als fotograaf? Zou de foto bedoeld zijn voor gebruik bij de promotie van een volgend optreden - mogelijk in het lokale buurthuis - van dit viertal? Zou dat dan ook de reden zijn dat ze alle vier een witte bloes dragen, als een soort banduniform? Is daarom het colbertje uitgetrokken en aan een tak in de boom gehangen?
Wat zouden ze spelen? Onschuldige niemendalletjes als 'Kom mee naar buiten allemaal' of toch iets gewaagder: iets van Cliff Richard? Of zouden ze menig voorhoofd van de brave burgermensen doen fronzen met hun versies van de recente hits van Elvis Presley of Little Richard?
De jeugd van tegenwoordig ook. Dat maakt maar muziek in het bos. Van die herrie. Jongens en meisjes samen, zonder toezicht van een volwassene! Schandalig is het. Wat moet daar van terecht komen?




Geen opmerkingen:
Een reactie posten