Afgelopen weekend was weer de grote platenbeurs in 's-Hertogenbosch, editie 60 om precies te zijn. Sinds jaar en dag schuif ik alles aan de kant om daar te kunnen zijn, niet al 60 keer, maar wel vaak.
Op een stukje papier naast mij staan wat korte aantekeningen over zaken waar ik over wil schrijven, zoals de sample van JFK's stem in een song van The Buckinghams en de vraag of Iggy Pop zich al dan niet voor een Stooges-song heeft laten inspireren door Ramblin' Jack Elliott, maar dat zijn zaken voor later. Eerst maar even die platenbeurs.
Afgelopen zaterdag vond ik in een bak goedkope platen het album High Treason van de gelijknamige band. Niet dat ik ooit van High Treason had gehoord, maar de hoes oogde goed. Vaak zoek ik dan ter plekke op discogs wat informatie over de plaat op, zoals jaar van uitgave en genre. Vaak kies ik er voor om niet op bijvoorbeeld YouTube een stukje van de plaat te luisteren. Veel leuker vind ik het om me te laten verrassen na een educated guess. Discogs wist me te vertellen dat High Treason het enige album van de band High Treason uit Philadelphia is, dat de plaat oorspronkelijk in 1970 verscheen, maar dat het exemplaar dat ik in handen hield een herpersing uit 2001 is, de enige herpersing op vinyl ooit uitgebracht, en dat de muziek van High Treason valt onder psychedelische rock. De plaat oogde als nieuw en de vraagprijs van €5,- was voor mij laag genoeg om de gok te wagen zodat ik thuis mijn nieuwsgierigheid naar de muziek achter de hoes kon stillen.
Ik heb High Treason net gedraaid. Aardige plaat, zeker geen spijt van mijn aankoop. Ik zou aan de genre-aanduiding op discogs nog jazzrock willen toevoegen, maar goed.
Zes songs staan er op, drie per kant. De laatste song van kant A - en dit viel me pas op toen ik de plaat vanochtend opzette (anders had ik 'm mogelijk niet eens gekocht) - is een cover van Bob Dylans 'Subterranean Homesick Blues'.
Mensen die mij kennen, knijpen mogelijk reeds kun billen samen. Ik ben namelijk nogal anti als het om covers van songs van Bob Dylan gaat. Mijn mantra is dan ook: blijf met je poten van Dylan af.
En dan 'Subterranean Homesick Blues'. Als er één Dylansong is die zich niet laat coveren, dan is het wel 'Subterranean Homesick Blues'. Een half uurtje op YouTube luisteren naar covers van deze song is genoeg om de huisarts om 'iets kalmerends' te moeten vragen. Ik wachtte dan ook met angst en beven tot de pick-upnaald het begin van 'Subterranean Homesick Blues' had bereikt.
Mijn mond viel open.
High Treason heeft er jazz van gemaakt, van 'Subterranean Homesick Blues'. Jazzrock. En het werkt. Sterker nog, High Treason blijkt over een zanger te beschikken die nou eens wel het moordende tempo van 'Subterranean Homesick Blues' aankan.
En daarom koop ik platen van artiesten waar ik nog nooit van heb gehoord op de gok.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten